Rzut kamieniem od ratusza, tuż przed cmentarzem, znajduje się historyczna siedziba upiornych postaci i niezwykłych faktów: jest to nawiedzona willa barona MascaluciaBliższe spojrzenie z zewnątrz, nie ma nic z ponurego aspektu, który sugerowałyby legendy o nim; raczej przystosował się do melancholijnego porzucenia, które nie odbiera Wyjątkowa willa na Bielawkach, cena 2 500 00 zł Powierzchnia: 272 m² Powierzchnia działki: 512 m² Stan wykończenia: do zamieszkania Rok budowy: 1900 Liczba pokoi: 6 To zabytkowa nieruchomość w stylu wizaż, położona w spokojnej dzielnicy willowej na Bielawkach, w pobliżu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego oraz ogrodu botanicznego. 23-26 I 1945 r. – do Bydgoszczy wkraczają wojska polskie i radzieckie. 22 II 1945 r. – podniesienie Bydgoszczy do rangi miasta wojewódzkiego. 1973 r. – włączenie do Bydgoszczy miasteczka Fordon; rozpoczęcie budowy Leśnego Parku Kultury i Wypoczynku, będącego obecnie największym parkiem miejskim w Polsce. Zakład psychiatryczny w Owińskach założony w 1838 roku. Z powodu dużego zainteresowania personel nie narzekał na liczbę pacjentów. Już w 1871 roku znajdowało się tam ponad 120 osób, zaś w 1939 roku liczba pacjentów wynosiła 1100. Niemieccy zbrodniarze w 1939 roku zamordowali wszystkich pacjentów tej placówki. Charakterystyka [2] Budynek wzniesiono w latach 60. XIX wieku dla bankiera żydowskiego pochodzenia Lewina Louisa Aronsohna ( 1850 - 1928 ). Był on znanym w Bydgoszczy filantropem, fundatorem posągu „Łuczniczki”. W 1918 r. został Honorowym Obywatelem Bydgoszczy. Park Morskie Oko, nawiedzona willa, czy kamienica przy Wilczej wokół której krąży najwięcej miejskich legend. Sprawdziliśmy historię warszawskich . Studia w Bydgoszczy historia Odkryj historię w Bydgoszczy i sprawdź gdzie możesz studiować Historia studia Bydgoszcz 2022 | woj. pomorskie Studia na kierunku historia to studia licencjackie lub magisterskie, których program kształcenia zazwyczaj trwa 3 lata (studia I stopnia) lub 2 lata (studia II stopnia) i kończy się uzyskaniem dyplomu (licencjata lub magistra). Studia na kierunku historia w Bydgoszczy Rok akademicki 2022/2023 Forma studiów stacjonarne Poziom studiów studia I stopnia, studia II stopnia Czas trwania 3 lata (studia I stopnia), 2 lata (studia II stopnia) Terminy rekrutacji Rekrutacja na uczelnie, które prowadzą studia na kierunku historia w Bydgoszczy rozpocznie się 8 czerwca 2022 r. i potrwa do 12 września 2022 r. | Historia Bydgoszcz - terminy rekrutacji > Studia możesz podjąć w trybie stacjonarnym. Specyfika studiów zależy od wyboru specjalności / ścieżki kształcenia. Studia gwarantują zdobycie niezbędnych umiejętności, które będą przydatne w przyszłej pracy zawodowej. czytaj dalej wszystko o Historia - Bydgoszcz Zobacz, na jakich uczelniach w Bydgoszczy jest kierunek historia Jakie wymagania podczas rekrutacji na kierunek historia? Jeśli rozważasz studia na kierunku historia w Bydgoszczy, musisz spełnić określone wymagania kwalifikacyjne. Warto odpowiednio wcześnie zapoznać się z wymaganiami rekrutacyjnymi, ponieważ uczelnie ustalają je indywidualnie. Chętnych jest wielu, dlatego prócz obowiązkowych dla wszystkich maturzystów przedmiotów warto zdawać egzaminy dodatkowe na poziomie rozszerzonym. Pamiętaj jednak, że w zależności od etapu i trybu kształcenia przebieg procesu kwalifikacyjnego będzie wyglądał inaczej. szczegółowe wymagania na uczelniach Historia w Bydgoszczy Historia w Bydgoszczy - limity Szczegółowe informacje na temat limitów należy sprawdzić na stronie uczelni poprzez kliknięcie przycisku: "Dowiedz się więcej" JAK WYGLĄDAJĄ STUDIA NA KIERUNKU HISTORIA W BYDGOSZCZY? Historia to interdyscyplinarny kierunek idealny dla pasjonatów, którzy marzą o podróżach w czasie. Mimo że współczesny świat wręcz dąży do nowoczesności i nastawiony jest na przyszłość, jednocześnie podkreśla walory przeszłości oraz kładzie nacisk na tradycję i zrozumienie dla historii. Studia historyczne umożliwią Ci zgłębianie procesów i mechanizmów politycznych, społecznych i gospodarczych, zaczynając od starożytności po współczesność. Studenci będą zgłębiać historię Polski, ale i świata oraz Europy. Zdobędą też podstawy łaciny oraz poznają najważniejsze dzieła ikonograficzne. Propozycja kształcenie rozwijana jest poprzez specjalizacje, które mogą mieć realny wpływ na wybór ścieżki kariery. Możesz wybrać płatną specjalność nauczycielską lub też specjalizację ogólnohistoryczną. Propozycje specjalnościowe znajdziesz na stronie internetowej wybranej uczelni. Typ i tryb studiów: Studia na kierunku Historia możemy podzielić na: 1. Typ Studia I stopnia (licencjackie) Studia II stopnia (magisterskie) 2. Tryb: studia stacjonarne Studia na kierunku historia w Bydgoszczy realizowane są w ramach dwóch komplementarnych cykli kształcenia. Pierwszy stopień to studia licencjackie, które trwają trzy lata, czyli sześć semestrów. Studia drugiego stopnia odbywają się w trakcie czterech semestrów (dwa lata) i kończą się tytułem magistra. Historię możesz studiować przede wszystkim w trybie stacjonarnym. Kształcenie na studiach dziennych odbywa się od poniedziałku do piątku. Studia stacjonarne na uczelniach publicznych są bezpłatne, kandydaci muszą jednak uiścić opłatę rekrutacyjną. Zdobywana wiedza i umiejętności W siatce zajęć kierunku historia znajdziesz między innymi takie przedmioty jak: historia średniowieczna powszechna w świetle źródeł, źródła do dziejów antycznych, źródła i problemy badań kultur prehistorycznych, historia powszechna 1789-1918 w świetle źródeł, wykład monograficzny z historii Polski i powszechnej 1918-1945. Na studentów czekają ciekawe specjalizacje, które pozwolą zdobyć potrzebną wiedzę i praktyczne umiejętności do wykonywania zawodu. W przypadku drogi pedagogicznej z pewnością poszerzysz ścieżkę kształcenia o informacje z zakresu dydaktyki, pedagogiki czy psychologii. Specjalizacja ogólnohistoryczna umożliwi zgłębianie zagadnień ikonograficznych, z zakresu geografii politycznej Europy czy też metod badań archeologicznych. Studenci mogą brać udział w wyjazdach terenowych, które w znaczący sposób wpływają na komunikatywność i pracę zespołową. ILE TRWAJĄ STUDIA NA KIERUNKU HISTORIA W BYDGOSZCZY? Studia na kierunku Historia trwają 3 lata (studia I stopnia) lub 2 lata (studia II stopnia). Poziom studiów czas trwania otrzymywany tytuł studia I stopnia 3 lata licencjat studia II stopnia 2 lata magister JAKA PRACA PO STUDIACH NA KIERUNKU HISTORIA W BYDGOSZCZY? Absolwenci historii mają wbrew pozorom bardzo wiele możliwości rozwoju nie tylko zawodowego, ale i naukowego. Charakter pracy bardzo często uzależniony jest od realizowanej specjalizacji. Możesz pracować jako nauczyciel, animator kultury, redaktor, przewodnik i pilot turystyczny, organizator widowisk historycznych, urzędnik i tym podobne. Możliwości zatrudnienia po studiach na kierunku historia: muzeum instytuty historyczne wydawnictwa redakcje placówki oświatowe i kulturalne media administracja państwowa i samorządowa szkoły podstawowe, średnie, zawodowe ośrodki naukowo-badawcze Możesz postawić na działania pedagogiczne, kulturowe, badawcze, twórcze. Odnajdziesz się w dyplomacji i biznesie. Absolwenci są także przygotowani do założenia i prowadzenia własnej działalności gospodarczej. Co warto sprawdzić przed rekrutacją na kierunek historia w Bydgoszczy? Poziom i tryb studiów Specjalności / ścieżki kształcenia na kierunku historia w Bydgoszczy Studia II stopnia Popularne kierunki historyczne w Bydgoszczy Kierunki historyczne w Bydgoszczy Paulina ChylewskaObecnie dziennikarka Polsatu Sport. Urodziła się 15 października 1978 r. w Bydgoszczy. Ukończyła II LO na Szwederowie. Przygodę z telewizją rozpoczęła w bydgoskim oddziale TVP 3, gdzie była jedną z prowadzących program dla młodzieży "Rower Błażeja". Do Bydgoszczy przyjeżdża często. Tu mieszkają jej bliscy. W 2017 r. występowała w tanecznym show Polsatu „Dancing with the Stars. Taniec z Gwiazdami”. Jej mężem jest także bydgoszczanin Marcin Feddek, dziennikarz i komentator sportowy Polsatu. For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Willa Heinricha Dietza w Bydgoszczy. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Willa Heinricha Dietza w Bydgoszczy nr rej. A/510/1-3 z 29 września 1998[1] Widok od ul. Gdańskiej Państwo Polska Miejscowość Bydgoszcz Adres ul. Gdańska 48 Typ budynku willa Styl architektoniczny eklektyzm, neogotyk Architekt Heinrich Seeling Kondygnacje 3 Rozpoczęcie budowy 1897 Ukończenie budowy 1898 Pierwszy właściciel Heinrich Dietz Położenie na mapie Bydgoszczy Położenie na mapie Polski Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego 53°07′47″N 18°00′27″E/53,129722 18,007500 Multimedia w Wikimedia Commons Willa Heinricha Dietza w Bydgoszczy – zabytkowa willa w Bydgoszczy, zwana też Willa Flora. Położenie Budynek stoi we wschodniej pierzei ul. Gdańskiej, między a ul. Śniadeckich, a ul. Słowackiego. Historia Willę wzniesiono w latach 1897-1898 prawdopodobnie według projektu berlińskiego architekta Heinricha Seelinga. Właściciel willi był członkiem rady miejskiej i posłem do sejmu pruskiego. Budynek do 1937 r. pozostawał w rękach jego spadkobierców[2]. W czasie okupacji hitlerowskiej w latach 1940-1945 był siedzibą miejskiego dowództwa SS. Po 1945 r. przekazano go Rozgłośni Polskiego Radia Pomorza i Kujaw. W 1995 r. budynek został odnowiony, za co Rozgłośnia Polskiego Radia PIK otrzymała nagrodę I stopnia w konkursie organizowanym przez Generalnego Konserwatora Zabytków dla najlepszego użytkownika obiektu zabytkowego[3]. Architektura Willę wzniesiono w stylu eklektycznym z elementami neogotyckimi[4] i neorenesansowymi[2]. Być może jego styl jest również zainspirowany angielskimi wpływami architektury malowniczej[5]. Obiekt założony został na nieregularnym rzucie, z częścią główną zbliżoną do prostokąta. Bryła budynku jest mocno rozczłonkowana, urozmaicona ryzalitami, balkonami i loggiami[4]. Ponad elewację frontową (zachodnią) przestaje trójkondygnacyjny ryzalit z balkonem, ulokowany na osi i przykryty dwuspadowym dachem naczółkowym. Drugi ryzalit umieszczony na skraju budynku, mieści loggię krytą dachem pulpitowym. Murowane balustrady dekorowane są stylizowaną formą trójliścia[4]. Do dekoracji elewacji użyto również elementów spływów wolutowych oraz sterczyn w kształcie obelisku[2]. Nazwę Willa Flora zawdzięcza nieistniejącej obecnie polichromii zdobiącej loggię. Wnętrze budynku zdobi malowany fryz - ptaki i kwiaty. Zachowały się także okazałe stolarki i boazerie, jak również strop ze złoconymi dekoracjami, wykonanymi w technice papier-màché. Od wschodniej strony do obiektu przylega niewielki ogród z oryginalną XIX-wieczną fontanną ozdobioną polichromowaną rzeźbą czapli (wg [5] żurawia. Galeria Willa przed zmianą kolorystyki elewacji Zobacz też Ulica Gdańska w Bydgoszczy Śródmieście (Bydgoszcz) Heinrich Seeling Przypisy ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 [dostęp 2014-02-28]. ↑ a b c Bręczewska-Kulesza Daria: Bydgoskie realizacje Heinricha Seelinga. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 4. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1999 ↑ Wysocka Agnieszka: Willa Blumwego. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 2. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1997 ↑ a b c Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-927191-0-6 ↑ a b Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003 Bibliografia Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003 Bręczewska-Kulesza Daria: Bydgoskie realizacje Heinricha Seelinga. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 4. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1999 Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-927191-0-6pde Panorama ulicy Gdańskiej w rejonie skrzyżowania z ul. Słowackiego. Willa po prawej {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Willa Heinricha Dietza w Bydgoszczy {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us Niedawno na portalach wp i faktu pojawiły się opisy najbardziej nawiedzonych miejsc w rożnych częściach polski. Udało nam się zebrać te najciekawsze, które naprawdę budzą grozę. Chociaż nikt pewnie prawdziwej zjawy tam nie widział to samo wejście do nich przyprawia o gęsią skórkę. Poradziecki szpital w Legnicy Opuszczony szpital w Lasku Złotoryjskim w Legnicy to jedno ze straszniejszych miejsc w Polsce. Powstał tuż przed II wojną i mówi się, że były tam prowadzone dziwne eksperymenty na ludziach, a ich duchy krążą do dziś po szpitalu i powodują niewyjaśnione śmierci zwiedzających. Kilka lat temu zginął tu mężczyzna, który spadł ze szklanej posadzki 10 metrów w dół i zabił się na miejscu, a chciał tylko pozwiedzać… Nawiedzone domy w Żołędowie Dwa budynki powstały w około 1970 roku i, co ciekawe… nie ma ich w żadnym wykazie budowlanym ani na żadnej mapie zagospodarowania terenu. Wszsyscy zgodnie twierdzą, że dzieją się tam niewyjaśnione rzeczy i mało kto ma odwagę się wybrać w okolicę tych dwóch domów. Nawiedzony dom w Topolinku Podobno dawni właściciele domu widzieli, jak nieznana siła uniosła człowieka we wnętrzu tegoż domu i trzymała go do góry nogami pod sufitem. Niedługo później inny mieszkaniec domu poczuł, jak w nocy zaatakował go niewidzialny agresor. Dzieje się tam mnóstwo podobnych zdarzeń, a mieszkańcy miejscowości unikają domu jak ognia. Nawiedzona willa w Bydgoszczy W latach 50-tych wydarzyła się tam tragedia – chora umysłowo babcia udusiła swojego wnuczka. Podobno do dzisiaj krąży tam duch dziecka, który prześladuje każdego, kto odważy się wejść do budynku. Nawiedzony dom w Izbicy Przy trasie Lublin-Zamość mieści się taki niewykończony od wielu lat dom. Podobno w jego wnętrzu widziano krew lejącą się ze ścian, słyszano krzyki i widziano rozbłyski światła. Niepokojące jest to, że w pustym domu wystawiono święte obrazki w oknach… kto to zrobił – i po co? Nawiedzony kościół w Tumie Na jednej ze ścian widać podobno działalność diabła Boruty, który odcisnął swoje piętno po tym, jak jedna z parafianek zadrwiła sobie z diabła. Od tamtego czasu w kościele czuć wyraźnie obecność nadprzyrodzonej mocy, a ludzie boją się tam uczęszczać. Nawiedzony dom w Jaśkowicach W województwie małopolskim stoi taka chatka, która mrozi krew w żyłach miejscowym i przyjezdnym. Podobno kiedyś pewien włóczęga zamordował małżeństwo mieszkające w tym domu – od tego czasu nie da się tam wejść, bo zwiedzającym towarzyszy okropny chłód i jęki duchów zmarłego małżeństwa. Nawiedzony szpital psychiatryczny w Otwocku Na terenie dawnego psychiatryka dzieją się dziwne rzeczy – widywane są tam postacie z zamazanymi, rozjechanymi twarzami, słychać krzyki dzieci, kroki, jęki i zawodzenie. Mało kto się tam zapuszcza. Nawiedzona willa w Białymstoku Na osiedlu Wyżyny mieści się willa, która zmieniała już wielokrotnie właścicieli – nikt jednak nie wytrzymał w niej długo, bo przedmioty same się w niej poruszają, a nocami słychać niepokojące odgłosy. Każdy, kto ją kupi, szybko sprzedaje dom z niewyjaśnionych powodów. Źródło: Bydgoszcz po raz pierwszy pojawia się na kartach historii 28 czerwca 1238 r. W „Roczniku kapituły gnieźnieńskiej” zostaje wtedy wymieniony kasztelan bydgoski o imieniu Sulisław. Choć nazwa „Bydgoszcz” jeszcze wówczas nie pada, to wiemy, że wymieniony Budegac to właśnie gród nad Brdą. -->> z Kartą Turysty zwiedzasz taniej <<-- Bydgoszcz, jako gród strzegący przeprawy przez rzekę, została najprawdopodobniej założona na początku XI w. w okolicy dzisiejszego kościoła pw. św. Andrzeja Boboli. W bezpośrednim sąsiedztwie grodu rozwinęło się od południa podgrodzie, na obszarze którego w XIII w. powstała najstarsza bydgoska świątynia pw. św. Idziego (już nieistniejąca). Na początku XIV w. kasztelania bydgoska stała się częścią księstwa bydgosko-wyszogrodzkiego, jako najbardziej wysunięta na północ, stała się fragmentem pogranicza polsko-krzyżackiego. W trakcie jednej z wojen polsko-krzyżackich (1327-1332), najważniejsze grody księstwa zostały spalone przez Krzyżaków i w rezultacie dostały się wraz z Kujawami pod kontrolę rycerzy zakonnych. Na mocy pokoju kaliskiego z 1343 r. Kazimierz Wielki odzyskał Kujawy wraz z Bydgoszczą, z którą król wiązał konkretne plany i w przyszłości miała się ona stać głównym grodem północnych Kujaw. Wyszogród natomiast, po zniszczeniach z 1330 r., nie został odbudowany. 19 kwietnia 1346 r. król Kazimierz III nadał Bydgoszczy prawa miejskie. Akt lokacyjny wystawiony w Brześciu Kujawskim nadawał gminie miejskiej prawo magdeburskie. Nowa osada miała powstać na niezamieszkałej równinie położonej nieco na zachód od istniejącego już grodu. Kazimierz Wielki pragnął by nowe miasto nazywało się Królewiec (Koenigsburg), jednakże nowa nazwa nie przyjęła się wśród mieszkańców. Bydgoszcz otrzymała od króla szereg przywilejów, w tym prawo prowadzenia handlu spławnego oraz prawo bicia monety. Z rozkazu króla na terenie dawnego grodu został wzniesiony murowany zamek – siedziba kasztelana. W 1370 r. starostwo bydgoskie otrzymał w posiadanie wnuk Kazimierza – Kaźko słupski . Zamek bydgoski stał się jego ulubioną rezydencją, niezwykle często i chętnie tutaj przebywał, tutaj także umarł w 1377 r. Kolejne stulecia, szczególnie wiek XV i XVI, to okres dynamicznego rozwoju. W tym czasie Bydgoszcz stała się jednym z największych miast Rzeczypospolitej. W 1397 r. dzięki staraniom królowej Jadwigi do miasta przybywają karmelici, lokując tu swój konwent. Po Gdańsku i Krakowie, jest to trzecia siedziba tego zakonu w Polsce. Bydgoszcz odegrała istotną rolę w wielkiej wojnie z zakonem krzyżackim (1409-1411). Szczególnie zasłużył się podczas niej starosta bydgoski Janusz Brzozogłowy, rycerz Władysława Jagiełły. W trakcie wojny trzynastoletniej z zakonem krzyżackim w Bydgoszczy często przebywał król Kazimierz Jagiellończyk. W tym czasie w mieście powstały ceglane mury obronne, otaczające Bydgoszcz od południa, a także gotycki kościół farny położony w narożniku rynku w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki Brdy. Miasto rozwijało się dynamicznie dzięki handlowi rzecznemu – głównymi i docenianymi w Polsce produktami eksportowymi miasta były wyroby garncarskie oraz piwo bydgoskie. W 1480 r. do Bydgoszczy przybył zakon bernardynów, który odegrał niezwykle istotną rolę w historii miasta. W bezpośrednim sąsiedztwie zabudowań klasztornych Bernardyni wznieśli gotycką świątynię (obecnie kościół garnizonowy pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju), stworzyli bogato wyposażoną bibliotekę, której zbiory częściowo przetrwały do dziś . W owym czasie urząd starosty bydgoskiego sprawowali przedstawiciele niezwykle zamożnej i wpływowej rodziny Kościeleckich (urzędowali na zamku bydgoskim przez niemal 150 lat). W 1594 r. faworyt króla Zygmunta III Wazy Stanisław Cikowski otworzył na Wyspie Młyńskiej prywatną mennicę, na początku XVII w. przekształconą w mennicę królewską. W 1621 r., z okazji polskiego zwycięstwa nad Turkami pod Chocimiem, w bydgoskiej mennicy wybito jedną z najcenniejszych i największych monet w historii Europy – 100 dukatów Zygmunta III Wazy. Bydgoszcz liczyła wtedy około 5 tysięcy mieszkańców i należała do największych miast I Rzeczypospolitej. W strukturze społecznej miasta dominowali Polacy, ale w mieście istniały znaczące kolonie – niemiecka i szkocka. Wielokulturowy obraz Bydgoszczy dopełniali Żydzi (choć formalnie obowiązywał ich zakaz osiedlania się na terenie miasta na mocy przywileju królewskiego z 1555 r, dlatego mieszkali w pobliskim Fordonie, a w Bydgoszczy pojawiali się głównie podczas jarmarków) oraz pojedyncze rodziny włoskie (niejaki Stefan Parkuzi kilkakrotnie pełnił funkcję burmistrza miasta). Największa katastrofa w historii miasta miała miejsce w połowie XVII wieku podczas II wojny północnej. Bydgoszcz, podobnie jak niezliczone miasta i miasteczka polskie, została zniszczona podczas najazdu Szwecji na Rzeczpospolitą, tzw. potopu szwedzkiego (1655-1660). O miasto toczyły się ciężkie walki, kilkukrotnie przechodziło z rąk do rąk, skutkiem czego były ogromne straty. Miasto straciło bezpowrotnie wiele ze swoich najstarszych zabytków: przede wszystkim zrujnowano zamek wzniesiony z rozkazu Kazimierza Wielkiego oraz średniowieczne obwarowania miasta. Szwedzi pozostawili po sobie ślad w postaci nazwy, jednego z większych obecnie, osiedli mieszkaniowych – Szwederowa, miejsca ulokowania szwedzkiego obozu. Inną interesującą „pamiątką” czasów „potopu” jest jeden z najciekawszych i najstarszych widoków Bydgoszczy autorstwa Erika Dahlberga z 1657 r. W trakcie wojny ze Szwecją król Jan Kazimierz i elektor pruski Fryderyk Wilhelm Hohenzollern podpisali na bydgoskim Starym Rynku, na schodach kościoła jezuickiego, słynne traktaty welawsko-bydgoskie. Traktaty te pozwalały Rzeczpospolitej rozbić niebezpieczny sojusz antypolski, niestety stały się fundamentem, na którym powstało w przyszłości Królestwo Pruskie, jeden z trzech zaborców Polski w XVIII w. Zarazy przywleczone do miasta przez wojska, pożary, a w końcu III wojna północna (1700-1721) dopełniły dzieła zniszczenia. Szkody wojenne wraz z dramatycznym spadkiem liczby ludności doprowadziły do tego, że Bydgoszcz podupadła i przestała być liczącym się ośrodkiem gospodarczym na kilkadziesiąt lat. W 1772 r., na skutek I rozbioru Polski, Bydgoszcz została włączona w granice Prus, w ramach nowoutworzonej prowincji Prusy Zachodnie. W czerwcu 1772 r. w Bydgoszczy przebywał władca Prus Fryderyk II Wielki, który decydując się na budowę kanału łączącego Odrę i Wisłę, wyznaczył miastu ważną rolę w swoim królestwie. W momencie przejęcia Bydgoszczy przez Prusy, miasto liczyło najprawdopodobniej około 800 mieszkańców, jednak zaborca zainwestował tutaj ogromne fundusze, czego skutkiem stał się dynamiczny rozwój miasta i szybki wzrost ludności. Bydgoszcz (nazywana wówczas z niemieckiego Bromberg) została wyznaczona na siedzibę władz Obwodu Nadnoteckiego, dzięki czemu zyskała na znaczeniu jako ważny ośrodek administracyjny. W niezwykle krótkim czasie, w latach 1773-1774, z rozkazu Fryderyka II, przekopany został Kanał Bydgoski, niezwykłe osiągnięcie inżynieryjne, które zapewniło miastu długie lata stabilnego wzrostu i dobrobytu. Bydgoszcz ponownie stała się znaczącym ośrodkiem handlowym i na początku XIX w. liczyła kilka tysięcy mieszkańców. W trakcie powstania kościuszkowskiego w 1794 r. generał Jan Henryk Dąbrowski odebrał gród nad Brdą zaborcy. Przez dwa tygodnie, do upadku insurekcji, miasto znajdowało się w polskich rękach. W 1806 r., po bitwach pod Jeną i Auerstadt, ziemie zaboru pruskiego przejął Napoleon Bonaparte. Bydgoszcz, jako stolica departamentu, stała się częścią Księstwa Warszawskiego powołanego do życia przez cesarza Francuzów. Nastąpił wówczas dalszy gospodarczy rozwój miasta, działały garbarnie, farbiarnie, browary i wiele młynów. Po klęsce Napoleona Bydgoszcz wróciła pod panowanie pruskie. W 1851 r. miasto otrzymało połączenie kolejowe z Berlinem. Uroczyste otwarcie linii kolejowej odbyło się w obecności króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV. Bydgoszcz została siedzibą pierwszej na świecie dyrekcji kolejowej – Królewskiej Dyrekcji Kolei Wschodniej, zajmującej się rozbudową i nadzorem linii kolejowych we wschodnich prowincjach pruskich. Budowa dworca przyczyniła się do rozwoju miasta w kierunku północno-zachodnim. W niezwykle krótkim czasie powstało bydgoskie Śródmieście o prawdziwie wielkomiejskiej zabudowie. Druga połowa XIX i początek XX w. to okres niebywale dynamicznego rozwoju miasta, którego liczba mieszkańców na początku XX w. dochodzi do 100 tysięcy. Nastąpiła szybka elektryfikacja miasta, już w 1896 r. na ulice Bydgoszczy wyjechały tramwaje elektryczne (tramwaje konne kursowały od 1888 r.). Wzniesiono wówczas wiele okazałych budynków użyteczności publicznej, na czele z gmachem Teatru Miejskiego oraz siedzibą Dyrekcji Kolei Wschodniej. Budynki projektują dla małego Berlina („Klein Berlin”), jak wówczas nazywano Bydgoszcz, lokalni i niemieccy architekci. Krótko przed wybuchem I wojny światowej projekt rozbudowy miasta przygotowuje znany urbanista Hermann Stübben. W mieście niezwykle szybko rozwija się przemysł, powstają dziesiątki małych i średnich zakładów przemysłowych. Koniec pruskiego panowania w mieście przynosi I wojna światowa. 20 stycznia 1920 r., na mocy postanowień traktatu wersalskiego, Bydgoszcz powraca do Polski. Repolonizacja miasta przybiera tak wielki wymiar, że gród nad Brdą, obok Poznania, staje się jednym z najbardziej polskich miast w okresie międzywojennym. Postępuje dalszy urbanistyczny, ekonomiczny i kulturalny rozkwit miasta. Bydgoszcz, drugie co do wielkości miasto województwa poznańskiego, pozostaje jednocześnie największym ośrodkiem gospodarczym Pomorza. W 1923 r. powstało działające do dziś Towarzystwo Miłośników Miasta, jedno z najstarszych towarzystw tego typu w Polsce. 4 stycznia 1937 r. nadawanie rozpoczęło Radio Polskie w Bydgoszczy. W 1938 r. na mocy reformy administracyjnej Bydgoszcz weszła w skład województwa pomorskiego. Krwawe piętno na historii miasta odcisnęła II wojna światowa. W pierwszych dniach wojny (3-4 września) doszło w Bydgoszczy do dywersji niemieckiej, wydarzenia, które propaganda III Rzeszy określiła mianem „bydgoskiej krwawej niedzieli”. Wycofujące się przez miasto oddziały armii „Pomorze” zostały niespodziewanie zaatakowane przez niemieckich dywersantów. Dywersja została szybko stłumiona, a odpowiedzialnych ukarano. 5 września 1939 r. miasto zajęły wojska niemieckie i rozpoczął się okres okupacji. Naziści dokonali masowych egzekucji mieszkańców Bydgoszczy, zarówno na głównym placu miasta, jak i w okolicznych lasach, przede wszystkim, w fordońskiej „Dolinie Śmierci” (odnośnik do Doliny Śmierci). Usprawiedliwieniem dla egzekucji stały się wydarzenia wspomnianej „bydgoskiej krwawej niedzieli”. Naziści zniszczyli częściowo zabytkową zabudowę Starego Miasta, przede wszystkim wschodnią pierzeję ul. Mostowej i zachodnią pierzeję Rynku, poszerzając wąskie uliczki bydgoskiej starówki i przygotowując miejsce pod nowy, monumentalny budynek ratusza i plac defilad. Jednocześnie we wschodniej części miasta ruszyła budowa potężnej fabryki dynamitu „DAG Fabrik Bromberg”, w której pracowały setki pracowników przymusowych. Bydgoszczanie mają swój udział w zwycięstwie nad wojskami niemieckimi – bydgoszczanin Marian Rejewski bardzo mocno przyczynił się do złamania kodu „Enigmy”, natomiast informacje pozyskane przez Augustyna i Romana Trägerów doprowadziły do zbombardowania niemieckiego ośrodka badawczego w Peenemünde, gdzie pracowano nad rakietami V1 i V2. W styczniu 1945 r. Bydgoszcz została uwolniona spod niemieckiej okupacji przez wojska sowieckie oraz I Armię Wojska Polskiego. Od marca 1945 r. gród nad Brdą był najpierw stolicą województwa pomorskiego, później bydgoskiego. Lata powojenne to dalszy, intensywny rozwój miasta. Powstały nowe osiedla, Kapuściska, Błonie, Wyżyny, a także największa obecnie dzielnica miasta, Nowy Fordon. W związku z budową tego ostatniego, w 1973 r. do Bydgoszczy zostało włączone miasteczko Fordon. Nastąpił dynamiczny rozwój przemysłu, zwłaszcza chemicznego, spożywczego i elektrotechnicznego. Władze miasta rozbudowały znacząco istniejące zakłady przemysłowe – dumą miasta stały się takie zakłady jak Eltra, Jutrzenka, Zachem, Kobra, Kabel oraz Romet. W latach 70. XX w. na północ od centrum miasta powstał Leśny Park Kultury i Wypoczynku Myślęcinek, rozległy park miejski zwany płucami Bydgoszczy. Ważną rolę w życiu Bydgoszczy odgrywa muzyka. Dzięki staraniom, Andrzeja Szwalbego , w latach 50. XX w. działalność rozpoczynają Państwowa Filharmonia Pomorska oraz teatr operowy. W krótkim czasie obie instytucje zyskały uznanie i szerokie grono wielbicieli zarówno w Polsce, jak i za granicą. Obie doczekały się siedzib, które do dziś są najbardziej rozpoznawalnymi budowlami w mieście. Bydgoszczanie mają swój wkład także w obalenie komunistycznego reżimu Rzeczypospolitej Ludowej. W 1956 r. w ramach protestu przeciw braku wolności słowa, zniszczona została radiostacja na Wzgórzu Dąbrowskiego, zagłuszająca zagraniczne audycje przeznaczone dla Polski. 16 marca 1981 r. doszło w Bydgoszczy do ogólnopolskiego strajku chłopskiego zorganizowanego przez rolniczą „Solidarność”. W trakcie tzw. „Bydgoskiego Marca”, podczas sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej, pobito dotkliwie zaproszonych członków bydgoskiej „Solidarności”, z Janem Rulewskim na czele. W 1999 r. Bydgoszcz została współstolicą (wraz z Toruniem) nowo utworzonego województwa kujawsko-pomorskiego. W 2004 r., decyzją papieża Jana Pawła II, zostaje ustanowiona diecezja bydgoska. W związku z tym najstarszy bydgoski kościół, późnogotycka fara, został podniesiony do rangi katedry. Rok później powstaje na bazie Akademii Bydgoskiej pierwszy bydgoski uniwersytet: Uniwersytet Kazimierza Wielkiego. W listopadzie 2006 r. gród nad Brdą wzbogacił się o drugi, powstały z przekształcenia Akademii Techniczno-Rolniczej, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Dziś Bydgoszcz to znaczący ośrodek przemysłowy ( Bydgoski Park Technologiczno-Przemysłowy, PESA, Unilever, Atos) i kulturalny ( Filharmonia Pomorska, Opera Nova, Teatr Polski, Muzeum Okręgowe, Galeria Miejska bwa). Miasto tętni również życiem sportowym (siatkówka, lekkoatletyka, piłka nożna , żużel, koszykówka, wioślarstwo), a to dzięki nowoczesnej infrastrukturze ( Hala Widowiskowo-Sportowa Łuczniczka, Stadion Zawiszy, marina, tor regatowy). Bydgoszcz to także miasto akademickie, działają tutaj dwa uniwersytety, Akademia Muzyczna, Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, a także kilka dużych niepublicznych uczelni wyższych, na których łącznie studiuje około 40 tysięcy osób. Miasto posiada chlubne tradycje wojskowe, które obecnie kontynuowane są przez Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych oraz ośrodek szkoleniowy NATO – Centrum Szkolenia Sił Połączonych. Bydgoszcz jest także jednym z liderów w Polsce w zakresie rewitalizacji i przywracania mieszkańcom terenów nadrzecznych. Bydgoski Węzeł Wodny, część międzynarodowej drogi wodnej E70, wraz z Wyspą Młyńską są dumą miasta i jego istotnym wyróżnikiem. Wiele zabytków i symboli Bydgoszczy powstało na przestrzeni wieków właśnie nad wodą. 1 maja 2004 roku miasto świętowało wejście Polski do Unii Europejskiej. Z tej okazji odsłonięto rzeźbę "Przechodzącego przez rzekę", która szybko stała się nowym symbolem Bydgoszczy. W Bydgoszczy powstały również konsulaty honorowe Niemiec, Belgii, Czech, Chorwacji i Węgier. W ostatnich latach Bydgoszcz konsekwentnie zwraca się ku wodzie. Zrewitalizowana Wyspa Młyńska wraz z nowoczesną przystanią stały się wizytówką miasta. Również dzięki takim inwestycjom, jak przebudowa bulwarów nad Brdą, czy rewitalizacja parku nad Starym Kanałem Bydgoskim bydgoszczanie oraz goście odwiedzający Bydgoszcz zyskują kolejne miejsca rekreacji i wypoczynku nad rzeką. Inne duże inwestycje w infrastrukturę turystyczną, jak przystosowanie i udostępnienie zwiedzającym dawnej niemieckiej fabryki dynamitu "DAG Fabrik Bromberg" jako Exploseum, utworzenie Muzeum Wodociągów w zabytkowej wieży ciśnień oraz Lesie Gdańskim czynią bydgoską ofertę turystyczną coraz bardziej różnorodną. Odsłonięta w 2013 roku Łucznika Nova (przy Operze Nova) już stała się symbolem zmian zachodzących w Bydgoszczy. Obecnie Bydgoszcz zamieszkuje 358 tysięcy mieszkańców.

nawiedzona willa w bydgoszczy historia